ترانسفورماتور (به فرانسوی: Transformateur) یا ترَنسفورمر (به انگلیسی: Transformer) وسیله‌ای است که انرژی الکتریکی را بین دو یا چند سیم‌پیچ و از طریق القای الکترومغناطیسی منتقل می‌کند. به این صورت، یک جریان متغیر در سیم‌پیچ اولیه ترانسفورمر موجب تولید میدان مغناطیسی متغیر می‌شود که این میدان منجر به ایجاد ولتاژ در سیم‌پیچ ثانویه می‌شود.
قدرت را می‌توان بین دو سیم‌پیچ (کویل) بدون اتّصال فلزی بین دو مدار از طریق میدان مغناطیسی منتقل کرد. در سال ۱۸۳۱، قانون القای فاراده این اثر را توصیف کرد. ترانسفورمرها برای افزایش یا کاهش ولتاژ متناوب در پروژه‌های برق استفاده می‌شود.
در سال ۱۸۸۵، از زمان اختراع اولین ترانسفورماتور پایدارِ ثابت از ترانسفورماتورها برای انتقال، توزیع و بهره‌برداری از انرژی الکتریکی جریان متناوب استفاده می‌شد.[۱] طیف ترانسفورمرها از نظر اندازه از ترانسفورماتورهای کم‌تر از یک سانتیمتر مکعب تا واحدهای اتصال شبکهٔ برقی گسترش یافته است که صدها تُن وزن دارد.
